Struikel maar.
Verstap je,
verzwik je
en ga desnoods op je bek.
Kijk verbouwereerd achterom
en vraag je af wat er gebeurd is.
Maar meer nog,
sta stil bij wat er komen gaat
als je doorraast.
Als je doordendert
zoals nu.
Als je niet oplet
en geen oog meer hebt.
Als je vergeet.
Je valt in herhaling
en over verschillen.
Tradities zijn een struikelblok
en religies een kloof.
Breek je nek maar
en je hart,
zodat je niet nog eens,
gewoon niet nog eens,
aan dezelfde steen.
Het gedicht ‘Voor hen die vallen’ is geïnspireerd door Stolpersteine en een nieuw te bouwen Joods monument in de Helderse binnenstad.