Ik wilde avonden
lang dansen
tot de morgenstond,
en mijn groene glitterkont
tegen kribben gooien.
Ik wilde haren
mooier
en mijn lippen rooier
dan daglicht kan verduren.
Ik wilde avonturen-
lang
ongehoord
jouw woord,
dicht tegen het mijne,
in je volzinnen verdwijnen
tot je alleen nog glitters vindt.
Ik wilde wervelwind
om de feiten te weerleggen,
me pas bij je neer te leggen
als je daarom morgenvroeg.
Ik wilde feesten,
wilde beesten
laat je ongetemd.
Ik wilde ongeremd,
mijn hart weer zacht.
Ik wilde nacht.
Wilde nacht werd geschreven naar aanleiding van ‘Het nieuwe normaal’ als aanduiding voor de periode na de Coronacrisis.