Harder dan de band

Binnenkomen. Gewoon binnenkomen, je jas uitgooien en een sigaret opsteken. Een beetje hangen tegen een pilaar en dan opkijken. Hij ziet je niet. De band is nog niet begonnen. Toch te vroeg van huis gegaan. Maar schoolfeest en een nieuwe broek en je vader stelde stomme vragen. Je All Stars plakken aan de vloer.

Shit, hij kijkt! Bijna lach je naar hem, maar net op tijd weet je weer dat je niet mooi genoeg bent. Je nieuwe broek, groen fluweel met wijde pijpen verandert daar niks aan. Je haalt je hand door je hanenkammetje. Die is goed gelukt vanavond, dat wel.

Vriendinnen. Gelukkig, vriendinnen. Het gegil van meisjes van 15. ‘Oooh, je broek!’ En: ‘Is ‘ie er?!’ ‘Kom, we gaan dansen.’

De avond vordert. Je danst. Eerst onwennig, dan zo mooi als je kunt en dan zonder na te denken. Moshpit. Ineens voel je dat hij kijkt. Zijn ogen op jou gericht, je weet het zeker. Je lacht gestileerd met je vriendinnen en draait met ingestudeerde achteloosheid zijn kant op. Hij kijkt niet. Hij had überhaupt niet gekeken.

Hij heeft zijn petje op vanavond.

De band is hard, jouw soort hard. Je wil zo dicht mogelijk bij de versterkers en de drums tegen je evenwichtsorgaan. Je vriendin tikt je aan. “Heb jij nog bierbonnen?!” schreeuwt ze. Andere tijden. Je ziet haar pogoënd richting bar vertrekken. Haar paardenstaart rockt net als zij. Je danst door. Je danst de hormonen uit je lijf. De demonen uit je lijf. En je vergeet dingen.

“Je zou best knap zijn als je niet zo wit was.”

“Je bent eigenlijk best wel dik.”

“Hoer.”

Je vriendin is nog steeds niet terug. Geeft niet. Je had toch geen zin in bier. Zou hij kijken? Je doet je rookroutine. Opsteken, inhaleren, uitblazen en opkijken. Hij staat niet meer bij zijn vrienden. Waar is ‘ie? Shit, zou hij al naar huis zijn? Ineens weet je zeker dat je vanavond met hem had durven praten. Je kijkt de aula rond. Niks. En waar blijft je vriendin?

Dan kijk je naast het podium. Visnetten met kerstlampjes erin fungeren als coulissen. Door het gaas heen zie je silhouetten. Vrienden van de bandleden. Roadies misschien. Een kussend stelletje. Wat moet het tof zijn om iemand te zijn die zoent op een schoolfeest. Hij heeft zijn hand op haar billen, zij kijkt naar hem op. Haar voorhoofd raakt zijn petje. Ze begint te lachen. Ze dansen samen. En dan komt de waarheid harder binnen dan de band. Haar paardenstaart rock net als zij.

Geef een reactie